تعیین فراوانی پولیپ ها و تومورهای کولورکتال در کولونوسکوپی های انجام شده در بیمارستان شریعتی تهران از آذر ماه ۱۳۷۹ تا آذر ماه ۱۳۸۱

زمینه و هدف: سرطان کولورکتال که سومین سرطان شایع و سومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان می باشد، در اکثر موارد از یک زمینه خوش خیم پولیپ آدنوماتوز منشا می گیرد. کشف و درمان این موارد می تواند از بروز و شیوع سرطان های کولورکتال بکاهد. یکی از راه های موجود در این زمینه، کولونوسکوپی می باشد که دقت آن در تشخیص پولیپ های کوچک و مراحل ابتدایی سرطان از بسیاری روش های دیگر از جمله باریم انما بیشتر است. همچنین یکی دیگر از مزایای آن توانایی برداشتن توده و یا بیوپسی از ضایعات می باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی پولیپ ها و تومورهای کولورکتال در کولونوسکوپی های انجام شده در بیمارستان شریعتی تهران از آذر ماه 1379 تا آذر ماه 1381 می باشد.روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی تحلیلی (analytical cross sectional) و گذشته نگر (retrospective) انجام شده است. جمع آوری نمونه ها به روش سرشماری (census) از بیماران کولونوسکوپی شده در بیمارستان دکتر شریعتی تهران، از آذرماه 1379 تا آذرماه 1381 می باشد. برای هر فرد مورد مطالعه یک فرم جمع آوری اطلاعات شامل سن، جنس، محل پولیپ، محل تومور، اندازه پولیپ، اندازه تومور و نوع پولیپ تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss v. 11.5  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که در آنالیز تحلیلی داده ها از آزمون های آماری chi2 و student t-test   بهره گرفته شد.یافته ها: از 993 فرد مورد مطالعه، 529 نفر (3/53%) مرد و 464 نفر (7/46%) زن بودند. فراوانی پولیپ ها 153 مورد (4/15%) و فراوانی تومور ها 48 مورد (8/4%) بود. بین فراوانی پولیپ ها با محل پولیپ ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (01/0>p) و بیشترین فراوانی در کولون سیگموئید (5/76%) مشاهده شد.  بین فراوانی تومور با محل آن نیز رابطه آماری معنی داری وجود داشت (01/0>p) و بیشترین فراوانی در کولون رکتوسیگموئید (8/70%) مشاهده شد. فراوانی تومورها و پولیپ ها در مردان به ترتیب 6/1و 7/1 برابر زنان بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه و همچنین مکان های شایع پولیپ ها و تومور ها، استفاده از روش سیگموئیدوسکوپی قابل انعطاف، می تواند بسیاری از موارد پولیپ ها و تومورهای کولورکتال قابل دسترس را کشف و تا حدودی درمان کند و به این ترتیب از شمار کثیری از سرطان های کولورکتال، پیشگیری به عمل خواهد آمد. همچنین در درجه بعدی کولونوسکوپی می تواند مواردی را که در رکتوسیگموئیدوسکوپی قابل دسترسی نیست کشف و از موارد مشکوک بیوپسی تهیه کند.